Det er 350 år sidan det første norske fyret vart tent. Eit fleirtal på Stortinget meiner det ikkje lenger er bruk for fyrfolk. Nokre meiner det er feil. Andre synest det er greitt. I boka får vi eit møte med fyrfolket, dei som hadde heimen sin på fyra, passa lyktene, melde vêret og gjorde skipsleia langs norskekysten tryggare. Gjennom tekst og bilete kan lesaren få vere med på innsida av fyra, møte menneska der og lære meir om kvardagen deira. Dei fortel om naturkrefter og dramatikk, sjukdom og isolasjon, forelsking og draumar og om avfolking og forfall. Forfattaren har intervjua folk på 14 fyr på heile Vestlandet. Boka handlar også om menneske som tenkjer nytt i forhold til fyra, og som finn nye måtar å bruke dei på.
Forlaget skriver om denne boka: Fleirtalet på Stortinget har ikkje bruk for fyrfolk lenger, 350 år etter at det første norske fyret vart tent. Nokre meiner det er feil. Andre synest det er greitt. I denne boka møter du fyrfolket, dei som hadde heimen sin på dei fjerne utpostane, passa lyktene, melde vêret og gjorde skipsleia langs norskekysten tryggare.
Dei fortel om naturkrefter og dramatikk, sjukdom og isolasjon, forelsking og draumar og om avfolking og forfall. Boka handlar også om menneske som tenkjer nytt for fyrstasjonane, og brukar kreativitet og krefter på å gjere dei gamle, kjære kystsymbola til reisemål og samlingspunkt.
Boka er ei reise i tekst og bilete til 14 fyr på Vestlandet, frå Grip fyr i nord til Obrestad fyr i sør.
